Νέα από Αρκαδία. Ημέρα λύπης

Ημέρα αφιερωμένη στο περιβάλλον η σημερινή και εμείς αντί για γιορτές τελούμε το ετήσιο μνημόσυνό του. Τα όποια δε δάκρυα χύνουμε , μάλλον για κροκοδείλια πρόκειται, αφού κανείς δεν έχει το θάρρος να σταματήσει το γλέντι της κατανάλωσης, που έγινε πλέον εξάρτηση και μας οδήγησε ως το χείλος του γκρεμού.

Η χώρα μας υποβάλλεται σε διαδικασία ταχύτατης φτωχοποίησης του λαού της και συνοπτικής εκποίησης του πλούτου της. Είναι κοινό μυστικό πως η ηθική διάβρωση των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων ενθάρρυναν τη διαφθορά, την αναξιοκρατία και την επιλεκτική τήρηση των νόμων, διαχέοντας προς τα κάτω σε όλα τα κοινωνικά στρώματα την ηθική τους φτώχεια.

Γι αυτό και όσοι έντιμοι πολίτες υπήρχαν και πολύ περισσότερο εκείνοι που αγωνίζονταν είτε ως άτομα είτε ως κοινωνία των πολιτών για πανανθρώπινες αξίες όπως η προστασία του περιβάλλοντος ή τα ανθρώπινα δικαιώματα εις βάρος της προσωπικής και επαγγελματικής τους ζωής, θεωρούνταν “ηλίθιοι”. Η ηθική και αξιακή κρίση συνυφασμένη με τη βαθιά πολιτική κρίση, έδωσε γόνιμο έδαφος στα παγκόσμια συμφέροντα να σπείρουν την οικονομική καταστροφή στην πατρίδα μας, και να μας οδηγήσουν στη σημερινή κρίσιμη κατάσταση.

Δεν μπορούμε πλέον σήμερα να μιλούμε για περιβαλλοντική ευαισθησία με κατανάλωση πολλαπλάσια του «επιούσιου άρτου», με τα ρεκόρ των απορριμμάτων, με τόσα αυτοκίνητα, αεροπλάνα, σκάφη αναψυχής, τηλεοράσεις και κινητά τηλέφωνα. Δεν μπορούμε γιατί δεν αντέχομε να στερηθούμε τίποτε απ’ αυτά. Τα καταναλωτικά μας «αγαθά» είναι ο Θεός μας! Και αυτό πρέπει να σταματήσει.

Οι όποιες προσπάθειες τα τελευταία χρόνια, ελάχιστες στην πραγματικότητα, από πλευράς πολιτείας, με κάποιες νομοθετικές ρυθμίσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, απέβησαν άκαρπες και αποδείχτηκαν αναποτελεσματικές, στο βαθμό τουλάχιστον που περίμεναν να αποδώσουν καρπούς οι εμπνευστές αυτών των ρυθμίσεων.

Η περιβαλλοντική εκπαίδευση έμεινε το τελευταίο προπύργιο για τη λύση ίσως (αν δεν είναι πλέον αργά) του οικολογικού προβλήματος. Η παιδεία είναι εκείνη που μπορεί να δώσει και πάλι λύση σ’ ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα. Πρόβλημα ζωής.

 

Θεμελίωση ΨΤ

Θεμελιώθηκε σήμερα το πρωί στις 10, ο νέος Ψυχιατρικός Τομέας του Παναρκαδικού Νοσοκομείου από τον υπουργό Υγείας κ. Λυκουρέντζο. Το έργο κατασκευής του κτιρίου (εμβαδού 5.341,07 τμ.) είναι συνολικού προϋπολογισμού δέκα (10) εκατομμυρίων ευρώ και αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός 36 μηνών, θα είναι δε δυναμικότητας σαράντα-δύο (42) κλινών. Θα λειτουργεί υποστηριζόμενο από τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις του Νοσοκομείου, ενώ θα έχει την δυνατότητα, λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα του, να λειτουργεί αυτόνομα με εισόδους στα επιμέρους τμήματά του.

Το κτίριο αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα. Στο υπόγειο τοποθετούνται οι βοηθητικές χρήσεις, στο ισόγειο χωροθετείται το τμήμα εφήβων-παιδιών, η είσοδος του τμήματος ενηλίκων, το Νοσοκομείο Ημέρας και τα Οξέα-Επείγοντα περιστατικά, ενώ στον όροφο τοποθετείται το τμήμα ενηλίκων.

Συνολικά δημιουργούνται σαράντα-δύο (42) κλίνες νοσηλείας εκ των οποίων επτά (7) κλίνες στο τμήμα παίδων-εφήβων, πέντε (5) στα Οξέα-Επείγοντα Περιστατικά και τριάντα (30) στο τμήμα Ενηλίκων.

 

Όχι στην πώληση

 

Αντιτίθεται στην πώληση της ΔΕΗ ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ Αρκαδίας και με ανακοίνωσή του καταγγέλλει πως: « Η κυβέρνηση μειοψηφίας και ο κ. Ζερβός δεν έχουν κανένα δικαίωμα να προχωρήσουν στην διάλυση και το ξεπούλημα της ΔΕΗ, η οποία δεν τους ανήκει, διότι αποτελεί περιουσία του ελληνικού λαού και των εργαζομένων». Καλεί δε την κυβέρνηση να « να μην ανοίγει η «όρεξη» των επίδοξων δήθεν «επενδυτών». Τούτο γιατί « Η ΔΕΗ δεν πωλείται, δεν τεμαχίζεται, δεν διαλύεται. Ο λαός και οι εργαζόμενοι θα αποτρέψουν το έγκλημα που δρομολογεί η κυβέρνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα σταθεί μπροστάρης σε αυτό τον αγώνα».

 

Όχι στο κλείσιμο

 

Η Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων Πελοποννήσου και Νοτιοδυτικής Ελλάδος με έγγραφό της προς τον Υπουργό Εργασίας, Ιωάννη Βρούτση που κοινοποιείται στην διοίκηση του ΟΑΕΕ, τους εμπορικούς Συλλόγους και τους βουλευτές, δηλώνει αντίθετη με την απομάκρυνση της Περιφερειακής Διεύθυνσης του ΟΑΕΕ Πελοποννήσου από την Τρίπολη και τη μεταφορά της στην Πάτρα. Τούτο γιατί αυτή η μεταφορά «έχει να προσδώσει οικονομική και ψυχική ταλαιπωρία σε χιλιάδες συνταξιούχους και ασφαλισμένους που για οποιαδήποτε αίτημά τους θα πρέπει να απευθύνονται στην Διεύθυνση Πατρών». Ως λόγους δε αναφέρει ο γεγονός ότι η Διέυθυνση αυτή εξυπηρετεί 5 νομούς ( Κορινθίας, Αργολίδας, Αρκαδίας, Λακωνίας και Μεσσηνίας) σε θέματα συνταξιοδοτικά, ασφαλιστικά και κατά περίπτωση θέματα που άπτονται της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής, ότι τι περιοχή της Τρίπολης, αποτελεί εύκολη πρόσβαση για τους κατοίκους της Κεντρικής και Νότιας Πελοποννήσου, σε αντίθεση με Πάτρα που απαιτεί χρόνο χρονοβόρα και έχει πολλαπλάσιο κόστος μετακίνησης. Τέλος αναφέρει πως με την ενοποίηση των Ταμείων ΤΕΒΕ, ΤΑΕ και ΤΣΑ η Διεύθυνση Πελοποννήσου παρά την ελλιπή στελέχωσή της και την έλλειψη ηλεκτρονικής υποδομής κατάφερε να υλοποιήσει του στόχους της, ώστε το Τμήμα Ασφάλισης να μην έχει εκκρεμότητες και το Τμήμα Συντάξεων να επεξεργάζεται αιτήματα του τρέχοντος μηνός.

 

Αλλα λόγια…

 

Αόριστες ήταν οι απαντήσεις, για την κατασκευή του τμήματος Πάτρας – Πύργου – Τσακώνας της Ολυμπίας Οδού, που έδωσε στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Υποδομών Σταύρος Καλογιάννης, σε ερώτηση του βουλευτή Μεσσηνίας Γιάννη Λαμπρόπουλου. Μεταξύ άλλων ο βουλευτής έθεσε συγκεκριμένα το ερώτημα πότε θα ξεκινήσουν τα έργα κατασκευής του συγκεκριμένου τμήματος του αυτοκινητοδρόμου. Στην απάντηση του ο υπουργός ανέφερε ότι κανένα τμήμα του συνολικού έργου δεν έχει απενταχθεί και ισχύουν οι συμβάσεις παραχώρησης, που έχουν κυρωθεί από τη Βουλή και είναι νόμοι του κράτους.

 

Τελείωσε νωρίς

 

Συγγνώμη ζήτησε και ο κ. Γρηγοράκος ως ΠΑΣΟΚ και ως πολιτικό σύστημα για τη σημερινή κατάντια της χώρας κατά τη προχθεσινή παρουσία και ομιλία του στο τοπικό ΠΑΣΟΚ. Το συνηθίζουν τελευταία κάποια από τα στελέχη του πάλαι ποτέ κραταιού αυτού κόμματος. Δεν τα παίρνει άλλωστε να που κάτι άλλο. Δυστυχώς όμως γι αυτούς «Η Αλλαγή τελείωσε νωρίς».

 

Χαμογελάτε

Στο κουπέ ενός τρένου τυχαίνει να κάθονται από τη μια μεριά ένας Ελληνας και ένας Γερμανός και από την άλλη μια γριά 80 χρονών και μια πολύ όμορφη εικοσάχρονη κοπέλα. Όλη την ώρα o Έλληνας και ο Γερμανός έτρωγαν την κοπέλα με τα μάτια τους, αλλά δεν τολμούσαν να κάνουν κάτι λόγω της γριάς. Σε κάποια στιγμή το τρένο μπαίνει σε ένα τούνελ και τότε μέσα στο βαθύ σκοτάδι… Splats ακούγεται o ήχος μιας σφαλιάρας.

Σκέφτεται λοιπόν o Έλληνας: Ο άτιμος ο Γερμανός βρήκε την ευκαιρία τώρα με το σκοτάδι,

έβαλε χέρι στη μικρή, και αυτή του έριξε σφαλιάρα!

Σκέφτεται ο Γερμανός: Το καθίκι o Έλληνας έβαλε χέρι στη μικρή….κι έφαγα ΕΓΩ τη σφαλιάρα!!

Σκέφτεται η κοπέλα: Κάποιος από αυτούς πήγε να μου βάλει χέρι, το έβαλε κατά λάθος στη γιαγιά και η γριά του έριξε σφαλιάρα.

 

Σκέφτεται και η γριά: κουφάλα Γερμανέ … Από την κατοχή στο χρώσταγα!!!