Ξεδίπλωσε την ελπίδα του. Σκόρπισε το φως της αγάπης του . Κι έδωσε το δικό του μήνυμα: Της λαχτάρας και της δίψας για το μέλλον του Αρκαδικού ποδοσφαίρου, που φαίνεται πως χτίζεται πάνω στα γερά θεμέλια του Αστέρα. Προχθές το βράδυ, στο Ολυμπιακό στάδιο, ο φίλαθλος κόσμος της Αρκαδίας έδωσε βροντερό «παρών» στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος, καταπλήσσοντας το πανελλήνιο. Και αυτή η εκρηκτική παρουσία του ήταν και η απάντηση στα κατά καιρούς μοιρολατρικά αποφθέγματα: Ότι, τάχα, οι Αρκάδες αδιαφορούν για τα ποδοσφαιρικά του τόπου τους. Ότι τάχα δεν συγκινούνται από αγώνες και συλλογικές προσπάθειες, όπως είναι το ποδόσφαιρο. Και ζουν κλεισμένοι στο δικό τους κόσμο. Αλλά αυτοί, μικροί και μεγάλοι, γονείς με παιδιά, ολόκληρες οικογένειες ήταν εκεί, στην ώρα τους, για τη μεγάλη στιγμή του Αστέρα. Για να δηλώσουν ότι νοιάζονται, θέλουν και στηρίζουν τη σπουδαία πορεία της ομάδας τους, που δόξασε την πόλη που μεγάλωσαν.
Μια πόλη υπερήφανη! Μια πόλη ταπεινή, που γιορτάζει και θα γιορτάζει για πολύ την είσοδο της ομάδας της στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος. Που κατατρόπωσε τον αντίπαλό της στον αγωνιστικό τομέα, αν και τα φάλτσα του διαιτητή της στέρησαν το τρόπαιο του θριάμβου.
Το αναγνώρισε ο φίλαθλος κόσμος που βρέθηκε στο ολυμπιακό στάδιο. Το επιβεβαίωσαν οι αθλητικογράφοι του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου. Το είδαν με τα μάτια τους οι φίλαθλοι από την τηλεόραση, από τη μια ως την άλλη άκρη της χώρας. Ο Αστέρας είναι ο ουσιαστικός κυπελλούχος Ελλάδος! Ο Σάκης Τσιώλης με την ομάδα που δημιούργησε σαν προπονητής κατήργησε τους νόμους του ποδοσφαίρου, του αθλητισμού, της κοινωνίας, της λογικής. Και μοιραία υπέκυψε στους νόμους της παράγκας και των άθλιων παρασκηνίων. Για την πόλη μας και για το ταλαίπωρο ποδόσφαιρό μας, η προχθεσινή βραδιά ήταν Μεγάλη Παρασκευή και Ανάσταση, μαζί…
Το μήνυμα τούτο δεν πρέπει να ξεχαστεί και δεν θα ξεχαστεί. Οι χιλιάδες φωνές που ενώθηκαν στο ΟΑΚΑ για να τραγουδήσουν την προσδοκία, να σταθούν δίπλα και να εμψυχώσουν τους παίκτες, δεσμεύουν τους ιδιοκτήτες της ομάδας να μην τις αφήσουν να σκορπίσουν. Το χαμόγελο στα χείλη των νέων μας, κυρίως, που βρέθηκαν στο στάδιο, πρέπει να μείνει ζεστό και η ελπίδα ζωντανή. Γιατί είναι αυτοί που έδειξαν σε όλους τους άλλους πως τίποτε δεν έχει χαθεί και πως στους ωραίους αγώνες, εκεί που η ζωή ζητά αυτοπρόσωπη παρουσία, αυτοί δεν απουσιάζουν.. Και σ’ αυτή την πηγή της αισιοδοξίας και της αποφασιστικότητας βρίσκεται σήμερα, και για όλους μας, η ελπίδα. Ο Αστέρας των Μπάκου, Καϋμενάκη και Σάκη Τσιώλη, έδωσε το έναυσμα. Εμείς απλώς ακολουθούμε.
Κέρδισε σε όλα
Ο τελικός Κυπέλλου Ελλάδος το περασμένο Σάββατο στο μεγαλοπρεπές Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας ανήκει πλέον στο παρελθόν. Ο «πρωτάρης» Αστέρας Τρίπολης, διεκδίκησε με αξιώσεις το τρόπαιο και κέρδισε σε όλα. Αγωνιστικά και ηθικά. Και απέδειξε πως είναι μιαν σπουδαία ομάδα. Με πολύ αξιόλογους ποδοσφαιριστές και έναν προπονητή, που κατόρθωσε να «δέσει» σε ενιαίο σύνολο τους παίχτες του, ώστε να μπορεί να «κτυπά» τα μεγάλα παιχνίδια. Ασχέτως αν δεν του… κάθονται πάντα τα αποτελέσματα. Γι αυτό, ιδιοκτήτες της ομάδας, παίκτες και προπονητής , έγραψαν ιστορία . Την ανωτερότητα του Αστέρα στο ΟΑΚΑ αναγνώρισαν και οι ίδιοι οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού, πολλοί των οποίων δεν κάθισαν για την απονομή του τροπαίου. Κι αυτό στον αθλητισμό είναι σημαντικό γεγονός και τεράστιο κίνητρο για τα περαιτέρω. Η Τρίπολη και Αρκαδία ολόκληροι δίκαια πανηγυρίζουν για τον άθλο.
Οι φίλαθλοι
Συγκινητική η εξόρμηση των Αρκάδων φιλάθλων στο ΟΑΚΑ όπου κατέκλυσαν το στάδιο και έκαναν όχι απλώς αισθητή αλλά ηχηρή την παρουσία τους, ενθαρρύνοντας με ιαχές τους ποδοσφαιριστές του Αστέρα. Τη ώρα δε του αγώνα περιττό να πούμε πως ολόκληρη η πόλη είχε ερημώσει καθώς όλοι, νέοι και γέροι, άνδρες και γυναίκες, είχαν στηθεί μπροστά από τις τηλεοράσεις και παρακολουθούσαν τον αγώνα. Τέτοια ερημιά στην πόλη, σπάνια την βλέπεις.
Συστηματική δουλειά
Πολλοί ισχυρίζονται πως ο τελικός του Σαββάτου , δεν είχε την… αίγλη, αφού αντίπαλοι δεν ήταν δύο από τις παραδοσιακά πιο ιστορικές ομάδες της χώρας μας. Ίσως κάπου να είχαν και δίκιο. Όμως ας μην ξεχνάμε, πως τα τελευταία χρόνια, δύο φορές ο Ατρόμητος και φέτος ο Αστέρας Τρίπολης, κατόρθωσαν να σπάσουν το… κατεστημένο. Κι αυτό είναι μία απόδειξη, πως με πολύ λιγότερα χρήματα, αλλά με συστηματική δουλειά και οργάνωση, μπορεί να δημιουργηθεί μία αξιόλογη και ανταγωνιστική προς τους «μεγάλους» ομάδα. Ο Αστέρας πρωτοπορεί.
Οι αρνητικοί πρωταγωνιστές
Τα σχόλια που ακούστηκαν από τηλεοράσεις και ραδιόφωνα αλλά και γράφτηκαν σε ιστοσελίδες και άλλα έντυπα μέσα, εξυμνούν τον Αστέρα αφάνταστα και καυτηριάζουν τη στάση της διαιτησίας.
Έτσι, για «αίσχος» κάνει λόγο η ιστοσελίδα της zougla.gr, το βράδυ του περασμένου Σαββάτου. Μιλά για μια ακόμη μία ποδοσφαιρική γιορτή που κατέληξε σε φιάσκο και υπεύθυνοι γι αυτό αυτήν τη φορά δεν ήταν ανεγκέφαλοι οπαδοί, αλλά οι εκπρόσωποι της ελληνικής διαιτησίας, ο Θανάσης Γιάχος και οι βοηθοί του, Δημήτρης Σαραϊδάρης και Αντώνης Καρατζίκας που κατάφεραν να γίνουν αρνητικοί πρωταγωνιστές στον τελικό του Κυπέλλου Ελ. Σε σημείο που και αυτός ο τελικός κατέληξε σε… παρωδία. Και το ερώτημα που θέτει η zougla.gr: Άραγε η ΚΕΔ δεν θα πρέπει να επιληφθεί ώστε διαιτητές σαν τον Γιάχο να εξαφανιστούν από τον χώρο της διαιτησίας, προκειμένου να είναι επιτέλους οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων οι πρωταγωνιστές;
Δίκαιη διαμαρτυρία
Η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, χθες Δευτέρα, μιλά για «ένα τελικό-παρωδία, ένα Κύπελλο γεμάτο θυμό ή, πιο σωστά, ένα άδειο Κύπελλο με πανηγυρισμούς που έγιναν σε ένα επίσης άδειο, σχεδόν, από κόσμο Ολυμπιακό Στάδιο. Κι όμως, συνεχίζει η εφημερίδα, αυτό που θα μπορούσε να είναι μια γιορτή, κατέληξε σε μαύρη κωμωδία. Πολλά και βαριά τα τραύματα στο σώμα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αρχικά και κύρια, η διαιτησία. Ο Θανάσης Γιάχος αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων. Ενας ρέφερι χωρίς έντονη προσωπικότητα και με λάθος θέση όταν ο Μανιάτης έκανε το χέρι-πέναλτι. Και ένας βοηθός, επίσης διεθνής, ο Σταύρος Τριτσώνης, που… κατάπιε το στραγάλι της σφυρίχτρας του στην πλέον επίμαχη φάση του τελικού, μολονότι ήταν σε απόσταση αναπνοής από τον Μανιάτη και την περιοχή του Κάρολ».
Υπερίσχυσε η ανομία
Αλλά και στο Βήμα, στην ηλεκτρονική του έκδοση, ο σχολιογράφος Βαγγέλης Αρναούτογλου είναι λίαν καυστικός και αποκαλυπτικός, καθώς σε σχόλιό του με τίτλο: Το «ευ αγωνίζεσθαι» του Μανιάτη! γράφει μεταξύ άλλων: «…Ο διεθνής άσος Γιάννης Μανιάτης, ενήργησε με σκοπό (και συνέβαλε στο να) υπερισχύσει η ανομία. Μάλιστα την ώρα που υποδυόταν τον ανήξερο προκειμένου να πείσει ότι ουδέποτε έπραξε κάτι αντικανονικό, ήταν τόσο παραστατικός που φαντάζομαι ότι το είχε πιστέψει και ο ίδιος! Όχι, όχι, εκείνος δεν είχε χρησιμοποιήσει ποτέ το χέρι του, (όλοι) εμείς είμαστε απλά εμπαθείς… Δεν τίθεται θέμα ομάδων ή εμβλημάτων, αλλά έλλειψης σεβασμού προς το ίδιο το ποδόσφαιρο και τους συναδέλφους του. Ουδείς μπορεί να έχει την απαίτηση από έναν ποδοσφαιριστή να υποδείξει ένα διαιτητικό λάθος όταν τον αφορά, αν ήταν έτσι δεν θα υπήρχε λόγος να χρησιμοποιούνται οι ρέφερι και οι βοηθοί τους. Το να ενισχύει όμως με τις πράξεις και τα λόγια του την αλλοίωση ενός αποτελέσματος, δεν του δίνει δα και το βραβείο του «ευ αγωνίζεσθαι». Ο Ερνεστ Χεμινγγουέι έλεγε ότι «ο αθλητισμός διδάσκει έντιμα να νικάς και με αξιοπρέπεια να χάνεις». Στην προκειμένη περίπτωση συνέβη το ακριβώς ανάποδο…».
Χαμογελάτε
-Μαμά στο σχολείο με λένε χοντρή.
-Μην τους δίνεις σημασία! Ρίξε ΟΛΟ σου το βάρος στα μαθήματά σου…
