Προς τον κ. Πρόεδρο και τα Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου Πλουτάρχου 3, Αθήνα 10675
Αθήνα 9-5-2013
Θέμα: Η αρμοδιότητα των Ιατρικών Συλλόγων.
Θεωρούμε υποχρέωσή μας στα πλαίσια των καλών σχέσεων και της ομαλής συνεργασίας που πρέπει να υπάρχει μεταξύ των ΙΣ και του ΠΙΣ, προ πάσης άλλης ενέργειας, να απευθυνθούμε σε σας και να ζητήσουμε τη σαφή τοποθέτησή σας αναφορικά με τα θέματα που τίθενται με βάση τα όσα αναφέρονται στην με αριθμ. πρωτ. 15413/11-2-2013 εγκύκλιο του Υπουργείου Υγείας. Την εγκύκλιο αυτή μας είχε διαβιβάσει ο Εμμ. Ηλιάκης Προϊστάμενος Διοικητικών Υπηρεσιών.
Με την εγκύκλιο αυτή, ο εμπνευστής και συντάκτης της φαίνεται να αγνοεί τους σκοπούς των Ιατρικών Συλλόγων (πρβλ. αρθρ. 11 του ΒΔ της 11 Οκτ./7 Νοεμ.1957) και την κατά τόπο αρμοδιότητά τους, αλλά και να θέτει στην ουσία εν αμφιβόλω την εκ του νόμου (άρθρου 35 του ν. 4025/2011) αποκλειστική αρμοδιότητά τους για τη χορήγηση, αναστολή, ανάκληση και ακύρωση άδειας λειτουργίας ιδιωτικών φορέων πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας (ιατρείων και πολύϊατρείων).
Πράγματι με βάση τις σχετικές διατάξεις ο ΠΙΣ αποτελεί κεντρικό συντονιστικό όργανο όλων των ιατρικών συλλόγων της χώρας, που με τις αποφάσεις των ετησίων ΓΣ του καθορίζει την πολιτική της υγείας. Τούτο όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να σημαίνει ότι οι κατά τόπους ιατρικοί σύλλογοι, οι οποίοι είναι νπδδ, και οι οποίοι διαφοροποιούνται μάλιστα μεταξύ τους όσον αφορά τα πληθυσμιακά και γεωγραφικά τους χαρακτηριστικά, δεν μπορούν δια των Διοικητικών του Συμβουλίων να λαμβάνουν αποφάσεις ή και να απευθύνουν ερωτήματα στις αρμόδιες αρχές, ιδίως για θέματα της αρμοδιότητάς τους, σύμφωνα με τους σκοπούς τους και με γνώμονα την προάσπιση της δημόσιας υγείας.
Είναι πράγματι απορίας άξιο, ποιοι και γιατί, ξαφνικά, το 2013, θυμήθηκαν διατάξεις του 1957 με μοναδικό σκοπό τη φίμωση των ΙΣ. Μια γραφειοκρατική, κατά την άποψή μας, πολιτική, που επιβάλει στους ΙΣ την δια του ΠΙΣ αλληλογραφία και υποβολή προτάσεων στο Υπουργείο Υγείας για θέματα δικής τους αποκλειστικά αρμοδιότητας, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.
Εάν αμφισβητείται η αρμοδιότητα ή το δικαίωμα των ΙΣ να απευθύνουν απευθείας προς το Υπουργείο οποιαδήποτε κατά την κρίση τους επιβεβλημένη πρόταση για τον τομέα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, ως έναν τομέα δικής τους αρμοδιότητας, ενδεχόμενα θα πρέπει να αναθεωρήσουμε το λόγο ύπαρξής τους ή/και να τους καταργήσουμε. Πλην όμως, οι ΙΣ ανέλαβαν και ανταπεξέρχονται άριστα, θεωρούμε, στη νέα αυτή αρμοδιότητά τους.
Το θέμα δεν είναι διαδικαστικό αλλά εξόχως πολιτικό.
