«Η απόφαση αυτή βάζει λουκέτο στα προγράμματα απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης οδηγώντας χιλιάδες υπό θεραπεία εξαρτημένους πίσω στις πιάτσες, τη φυλακή και την εξαθλίωση, με τεράστιο κόστος για το σύνολο της κοινωνίας» είναι το σήμα κινδύνου που εκπέμπει το ΚΕΘΕΑ.
Σημειώνει ότι «έχει εξαντλήσει κάθε περιθώριο περιορισμού των δαπανών και βέλτιστης αξιοποίησης των πόρων και λειτουργεί πλέον στα όρια των δυνατοτήτων, με χρόνια προβλήματα υπο-χρηματοδότησης και στελέχωσης».
Σύμφωνα με την υπουργική απόφαση, ανάμεσα στις μειώσεις της χρηματοδότησης σωρείας φορέων φαίνεται στον κωδικό 2545, (ΚΕΘΕΑ) η περικοπή 11.730.000 ευρώ, στον κωδικό 2555 που αφορά τα Κέντρα Πρόληψης, περικοπή 4,5 εκατ. ευρώ και στον κωδικό 2548 περικοπή 15 εκατ. ευρώ για τον ΟΚΑΝΑ.
Στο μεταξύ, τα ουσιαστικότερα τμήματα του σχεδιασμού των νέων δομών του ΟΚΑΝΑ εντός των νοσοκομείων παραμένουν ασαφή, εντείνοντας την ανησυχία των εξαρτημένων και των εργαζομένων, καταγγέλλει ο Σύλλογος Εργαζομένων.
«Προχωρούν στην ίδρυση νέων δομών, χωρίς οι ίδιοι να έχουν στοιχεία ούτε άποψη είτε για το πλαίσιο λειτουργίας είτε για τον αριθμό των εργαζομένων που θα στελεχώσουν τις νέες μονάδες», αναφέρουν οι εργαζόμενοι στον ΟΚΑΝΑ και δηλώνουν:
1. Για να λειτουργήσουν εύρυθμα και ασφαλώς για τους ασθενείς οι νέες δομές, θα πρέπει να διασφαλιστούν: σαφές πλαίσιο κανόνων, επαρκές εκπαιδευμένο προσωπικό, ψυχοκοινωνική στήριξη, τοξικολογικοί έλεγχοι. Ωστόσο, στο ΕΣΥ ειδικά οι νοσηλευτές είναι «είδος εν ανεπαρκεία» – να μη συζητήσουμε για τη σχεδόν παντελή έλλειψη ψυχολόγων ή κοινωνικών λειτουργών.
2. Δεν διαφαίνεται καμία ενίσχυση της λειτουργίας των ολοκληρωμένων δομών θεραπείας, ώστε να δημιουργηθεί δίκτυο διασυνδεδεμένων υπηρεσιών για τη διαλογή των ασθενών και την παραπομπή τους από τη μια δομή στην άλλη (ανάλογα με τη φάση της θεραπείας). Οι νέες δομές θα υποστελεχωθούν με «αποψίλωση» των υπαρχουσών δομών – και αποτελεί ειρωνεία το να υποστηρίζουν η διοίκηση και το υπουργείο ότι δεν θα θιγεί η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.
3. Δεν ξεκαθαρίζεται εάν οι νέες δομές θα αποτελέσουν τμήματα των νοσοκομείων (κλινικά και παρακλινικά θα καλύπτονται απ’ αυτά) ή θα αποτελούν ξεχωριστές δομές – χωρίς παθολόγους ούτε εργαστήρια. Σ’ αυτή την περίπτωση, ποια πρόβλεψη υπάρχει για την αντιμετώπιση της συν-νοσηρότητας, την τεράστια αύξηση κρουσμάτων HIV και την πανδημία ηπατίτιδας;
4. Το μόνο σαφές είναι πως οι δομές δεν προορίζονται για την απορρόφηση της λίστας, αλλά για τη μετακίνηση των περίπου 3.500 ασθενών σε δομές εντός μεγάλων αστικών κέντρων, αρχής γενομένης από τους 550 ανθρώπους των 2 δομών του Πειραιά – μια στρατηγική που εξυπηρετεί μόνο κοντόφθαλμα μικροπολιτικά συμφέροντα.
Ν. ΓΙΑΝΝΙΡΗ
