Η Δημόσια Υγεία είναι Επένδυση στην Ανάπτυξη, στη Δικαιοσύνη και στην Ελευθερία του κάθε πολίτη που διαμένει σε αυτή τη χώρα, του κάθε πολίτη που εργάζεται και μοχθεί για αυτή τη χώρα, του κάθε πολίτη που φιλοξενείται παροδικά ή μόνιμα σε αυτή τη χώρα, του καθενός από εμάς…όπου και αν κατοικεί.
Έτσι λοιπόν, κάθε ουσιαστική μεταρρύθμιση του Συστήματος Υγείας πρέπει να ξεκινά από τη σύγκλιση όλων των δυνάμεων των φορέων της Δημόσιας Υγείας και την τεχνογνωσία του επαΐοντα πάνω στα καίρια ζητήματα της Υγείας, μέσα από μία κεντρική στόχευση: να διατηρούμε ζωντανούς τους πολίτες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της πατρίδας μας.
Αυτή η ισότιμη προσβασιμότητα στο αγαθό της Υγείας είναι η πεμπτουσία της συνταγματικής Ελευθερίας και της Δημοκρατίας ενός Έθνους, διαχρονικά εγνωσμένου κύρους, όπως είναι το Ελληνικό.
Διάγουμε μια περίοδο βαθειάς οικονομικής κρίσης, τόσο βαθειάς, που δεν αφήνει περιθώρια πια για μη ορθολογική χρήση, ακόμη και του τελευταίου ευρώ στον προϋπολογισμό της Υγείας. Απέναντι στις προκλήσεις το 2013 και στις επιταγές της Τρόικα, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί και οι λειτουργοί της Υγείας δεν είναι λογιστές.
Οικονομία στις Πολιτικές Υγείας, δε σημαίνει οριζόντιες περικοπές που θα επιβαρύνουν τους ασθενείς να πληρώνουν τρεις και τέσσερις φορές πάνω τις υπηρεσίες της Δημόσιας Υγείας.
Οικονομία δε σημαίνει υποβάθμιση των υπηρεσιών και κλείσιμο των δομών υγείας για να πολλαπλασιαστούν οι άρρωστοι και να πληθύνουν οι νεκροί.
Οικονομία σημαίνει να διατηρούμε ΥΓΙΗ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΚΡΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, να του παρέχουμε το κατάλληλο πλαίσιο υπηρεσιών για να μην αρρωστήσει, και όταν αρρωστήσει, να μπορούμε με τους κατάλληλους μηχανισμούς, να προλαμβάνουμε τη νόσο στα αρχικά της στάδια, πριν προχωρήσει.
Αυτά τα παράδοξα φαινόμενα που χρόνια προκαλούν δυσλειτουργία και οικονομική αιμορραγία στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, πρέπει άμεσα να εκλείψουν.
Αυτή η μη ορθολογική χρηματοοικονομική κατανομή πρέπει άμεσα να αλλάξει.
Αυτή η σπατάλη πολλών χρόνων που στέφθηκε τον τελευταίο καιρό από μια ασφυκτική πολιτική οριζόντιων περικοπών σε σημείου στραγγαλισμού του ασθενή πολίτη, πρέπει να επαναπροσδιοριστεί σε άλλη, τελείως διαφορετική βάση.
Η διατήρηση της Υγείας του Πολίτη συμβαδίζει με την Οικονομία της Πολιτικής Υγείας της Πολιτείας. Γι αυτό πρώτη προτεραιότητα είναι μια Ορθολογιστική Πολιτική Ελεγκτικών Μηχανισμών σε όλα τα επίπεδα.
· Μια πολιτική με εθνικό σχεδιασμό, συγκεκριμένη χρηματοροή, κεντρικό έλεγχο στις προμήθειες και τους προμηθευτές, εκπαίδευση του υγειονομικού δυναμικού της χώρας
· Μια πολιτική που με την κατάλληλη τεχνογνωσία, θα συρρικνώσει ή θα απλώσει τις δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες δομές υγείας, σύμφωνα με τις ανάγκες του πληθυσμού
· Μια πολιτική που θα εξισορροπήσει την ιατρική υπερπληθώρα με τις τραγικές ελλείψεις ιατρικού δυναμικού, τη στιγμή που ολόκληρα νησιά μένουν χωρίς κανένα γιατρό και η ιατρική ανεργία στην Αθήνα ανέρχεται στο 26%.
και κυρίως….Μια πολιτική που θα σέβεται τον άρρωστο και θα ασκείται μόνο με άξονα την ποιότητα ζωής του ασθενή πολίτη.
Ο Εθνικός Επανασχεδιασμός για την Ανασυγκρότηση της Υγείας πρέπει να αρχίζει και όχι να τελειώνει από τα παραμεθόρια νησιά…γιατί πρώτιστο χρέος της Πολιτείας είναι να διατηρεί υγιείς τους κατοίκους που έχουν στα χέρια τους την ασφάλεια των συνόρων μας.
Ως τότε, όσο οι νησιώτες μας μένουν εβδομάδες αποκλεισμένοι χωρίς γιατρό και φάρμακα, μέρα με την ημέρα, το κάθε νησί θα ερημώνει, οι κάτοικοι θα φεύγουν γιατί οι έγκυοι δε μπορούν να γεννήσουν χωρίς γυναικολόγο, οι τραυματίες δε μπορούν να χειρουργηθούν, τα επείγοντα δε μπορούν να νοσηλευθούν , οι θέσεις γιατρών μένουν μήνες κενές, οι μονάδες υγείας κλείνουν…
Οι πολιτικές που πρέπει να χαραχθούν είναι στοχευμένες..σε έναν στόχο: την ισότιμη πρόσβαση στο αγαθό της υγείας σε κάθε άκρη του Αιγαίου, σε κάθε κάτοικο, όπου και αν κατοικεί: Μια πολιτική που θα εξασφαλίσει εξειδικευμένους και κατάλληλα εκπαιδευμένους γιατρούς για να στελεχώσουν την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας σε κάθε νησί, τη στιγμή που γίνεται αεροδιακομιδή για την απλή γρίπη, επειδή δεν υπάρχει γιατρός να τη διαγνώσει…τη στιγμή που κλείνουν οι Μονάδες εντατικής Θεραπείας λόγω έλλειψης γιατρών και χρημάτων, όταν το ελληνικό κράτος πληρώνει για κάθε αεροδιακομιδή σε άλλη ΜΕΘ 20.000 και 30.000 ευρώ.
Άμεση προτεραιοποίηση πρέπει να δοθεί στην επάνδρωση όλων τω νησιών με εξειδικευμένους γιατρούς στη βασική υποστήριξη ζωής, με ειδικά συστήματα εκπαίδευσης στην αντιμετώπιση της επείγουσας ιατρικής και της τηλεϊατρικής, με μόνιμη μοριοδότηση στις θέσεις εργασίας της άγονης γραμμής, με αμεσότητα στην πρόσβαση των νομαρχιακών νοσοκομείων των νησιών, με δημιουργία και άρτια στελέχωση ειδικών μονάδων αυξημένης φροντίδας (ΜΑΦ) στα Πολυδύναμα Ιατρεία των μικρών νησιών, με ολοκληρωμένα συστήματα μονάδων εντατικής νοσηλείας (ΜΕΝ) στα Νοσοκομεία των μεγαλύτερων νησιών.
Όταν σεβαστούμε τους συνοριοφύλακες της ελληνικές γης σε κάθε μικρό νησάκι, όταν αναλογιστούμε το μέγεθος της εθνικής προσφοράς των ανθρώπων αυτών στην άγονη γραμμή, τότε θα μπορούμε να μιλούμε για εθνική θωράκιση των συνόρων μας, όχι στρατιωτική, αλλά ανθρώπινη: με υγιείς πολίτες.
Πρώτιστη προτεραιότητα στον Εθνικό Επανασχεδιασμός Ανασυγκρότησης του όλου Συστήματος Υγείας, αποτελεί η Πολιτική Υγείας για Υγιείς Πολίτες.
Μόνο μέσα από μια καθολική Εθνική Πολιτική Πρόληψης, ισότιμη για όλους τους κατοίκους αυτής χωρας, μπορούμε να μιλούμε για Οικονομία στις Δαπάνες Υγείας.
Ο εμβολιασμός αποτελεί την αποτελεσματικότερη και φθηνότερη λύση για την αποφυγή νόσησης του πληθυσμού από λοιμώδη νοσήματα που ταλανίζουν, πολλές φορές θανατηφόρα, τη χώρα μας.
Οι εκστρατείες ενημέρωσης και τα προγράμματα πρωτογενούς πρόληψης και ευαισθητοποίησης στοχευμένων ομάδων πληθυσμού μπορούν να διασφαλίσουν την αποφυγή από πολλά νοσήματα…πότε; όταν η πρόληψη γίνει πεποίθηση ζωής.
Οι προσυμπτωματικοί ιατρικοί έλεγχοι για την ανίχνευση προβλημάτων υγείας σε μη νοσούντες πολίτες, μπορούν να ευεργετήσουν καθοριστικά την υγεία του πληθυσμού μας, γιατί μέσα από τη δευτερογενή αυτή πρόληψη, εντοπίζονται έγκαιρα και πρώιμα πολλά νοσήματα, πριν προχωρήσουν.
Αυτή πρέπει να είναι η πυξίδα, με την οποία θα ηγηθεί το Υπουργεί Υγείας, ζητώντας τη συμμετοχή, όλων των υγειονομικών φορέων που κατέχουν τα προβλήματα της Υγείας και γνωρίζουν τις λύσεις που θα μας βγάλουν από το αδιέξοδο, χωρίς να κοστίσουν οι “οικονομικές” περικοπές σε “ανθρωποκτονικές” περικοπές. Το τυχαίο και το αδιάφορο όλων των προηγούμενων χρόνων πρέπει ΣΗΜΕΡΑ στην Υγεία να μετουσιωθεί σε τεκμηριωμένη απόδειξη, σε χρηστή διαχείριση αυτών που γνωρίζουν και αυτών που μπορούν να δώσουν λύση και να αποδώσουν το καλύτερο δυνατό σε κάθε Έλληνα Πολίτη, όπου και αν κατοικεί.
Και σε αυτή την προσπάθεια, οφείλουμε να συμμετέχουμε όλοι, ο καθένας από το θεσμικό ρόλο που καλείται να υπηρετήσει, ο κάθε γιατρός για τον ασθενή του, ο κάθε πολίτης για το συμπολίτη του.
