Μην παίρνεις χάπια, πάρε τώρα τα βουνά… Το σύνθημα του Αθηναϊκού Ορειβατικού Συλλόγου φαίνεται πως βρήκε φανατικούς οπαδούς.
Η οικονομική κρίση στρέφει όλο και περισσότερους Ελληνες σε μορφές ψυχαγωγίας που συνδυάζουν το χαμηλό κόστος με την εκτόνωση:
Οι πεζοπορικοί σύλλογοι πολλαπλασιάζονται, τα ορειβατικά σωματεία γνωρίζουν δόξες και οι «ποδηλατάδες» στην πόλη γίνονται πιο μαζικές.
Τη νέα τάση επιβεβαιώνει ο κ. Διαμαντής Παπαδόπουλος, πρόεδρος της φυσιολατρικής κίνησης «Βριλησσός» (www.vrilisos.gr ), η οποία δραστηριοποιείται από το 2001 και σήμερα αριθμεί 500 μέλη. «Τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης η ζήτηση είναι μεγάλη», εξηγεί ο ίδιος στο ΕΘΝΟΣ.
«Είναι χαρακτηριστικό ότι το περασμένο Σαββατοκύριακο πήγαμε 50 άτομα σε ένα χειμερινό βουνό, στο Βαρδούσι, σε μια εκδρομή αρκετά δύσκολη, αφού έπρεπε να περπατήσουμε 5 ώρες μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό. Σκεφτείτε ότι επιλέξαμε συμμετέχοντες με μια σχετική εμπειρία».
Σε πιο εύκολες διαδρομές η συμμετοχή κάποιες φορές είναι πρωτόγνωρη. Ενδεικτική είναι η περίπτωση του ορειβατικού συλλόγου της ΕΥΔΑΠ, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες γέμισε δύο πούλμαν για μια κοντινή εκδρομή στην Τίρυνθα.
Ο κ. Παπαδ
όπουλος εξηγεί τα αίτια του φαινομένου: «Πρόκειται για μια δραστηριότητα οικονομική και κοινωνική», λέει. «Ο κόσμος έχει ανάγκη να κάνει κάτι. Εχει χάσει τις βάσεις του, δεν εμπιστεύεται τίποτα. Εμείς έχουμε ως σύνθημα το “στο ίδιο σκοινί είμαστε δεμένοι»…”,. συμπληρώνει.
Τρόπος να ζεις…
Ως αντίδοτο στη συλλογική κατάθλιψη προτείνει τις δραστηριότητες στο βουνό και ο Αθηναϊκός Ορειβατικός Σύλλογος, ένας από τους παλαιότερους και πιο δραστήριους της πρωτεύουσας. «Τα βουνά δεν είναι η λύση. Είναι, όμως, η δυνατότητα να ζεις και αλλιώς», εξηγούν στον ΑΟΣ.
«Δεν βρίσκεις δουλειά στα βουνά. Ούτε χαμηλότοκα δάνεια. Κάποιοι, όμως, βρήκαν τον εαυτό τους. Οι περισσότεροι βρίσκουν κομμάτια του που έχουν χάσει, την ηρεμία, τη δύναμη, ένα μυαλό με λίγο καθαρότερο αέρα να κυκλοφορεί εντός. Κάποιοι βρήκαν και φίλους», συνεχίζουν. «Δεν είναι λίγο αυτό. Παίρνεις Ladose, Prozac, Seroxat, Lexotanil; Πάρε Δίρφυ, Ολυμπο, Γκιώνα και Βαρδούσια».
Οπως λέει ο κ. Παπαδόπουλος, «το σημαντικό δεν είναι μόνο ότι ο κόσμος έρχεται αλλά ότι έχει διάθεση να συμμετέχει. Οι περισσότεροι λένε «να κάνουμε αυτό ή το άλλο», έχουν ένα σωρό ιδέες.
Για παράδειγμα, εμείς αποφασίσαμε να διοργανώσουμε την Πέμπτη εθελοντική Τσικνοπέμπτη, συμμετοχικό ψήσιμο για 300 άτομα. Θα φέρει ο καθένας το κρεατάκι του, θα φέρει το κρασάκι του, θα στήσουμε και χειμερινές σκηνές για να κάθεται ο κόσμος στην πλατεία και θα το γλεντήσουμε…».
ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ
Εκτόνωση και διέξοξος
Θερμή σύσταση για συμμετοχή σε τέτοιου είδους δραστηριότητες απευθύνει στους πολίτες και ο ψυχολόγος – ψυχίατρος κ. Κούρος: «Αυτή την εποχή που είναι δύσκολα τα πράγματα, λέμε πάντα στην ψυχολογία ότι είναι πολύ σημαντική η απασχόληση και μάλιστα η απασχόληση στη φύση, μια φυσική καταπόνηση. Η συμμετοχή είναι πάρα πολύ ωφέλιμη, γιατί το άτομο όχι μόνο εκτονώνεται αλλά και ψυχολογικά ανεβαίνει καθώς αισθάνεται ότι κάνει κάτι σημαντικό. Πρόκειται για τον κλασικό τρόπο που εγγυάται επιτυχία στο να νιώθει κάποιος καλά, να νιώθει ότι δεν είναι άχρηστος, ότι πετυχαίνει πράγματα και άρα να μην επηρεάζεται αρνητικά». Οφέλη προκύπτουν, όμως, και για το κοινωνικό σύνολο. «Οι παλιοί έλεγαν αργία μήτηρ πάσης κακίας. Οποιος δεν ασχολείται, δεν δραστηριοποιείται δεν εκτονώνεται, θα νιώσει άσχημα και θα ψάξει να βρει κακούς τρόπους εκτόνωσης, κάνοντας ζημιές παντός είδους, ξεφεύγοντας σε σκέψεις αρνητικές ακόμη και αντικοινωνικές, κάτι πολύ άσχημο για το σύνολο πολύ περισσότερο σε δύσκολες εποχές όπως η σημερινή».
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63790680
