Ο τραγικός θάνατος του νοσηλευόμενου στο Ψυχιατρικό νοσοκομείο Τρίπολης πέραν των όποιων ευθυνών αποκαλύψει και καταλογίσει η διοικητική έρευνα που διατάχθηκε, δεν παύει να είναι συνέπεια της κυβερνητικής πολιτικής που καταγράφεται εμφανώς τα τελευταία δέκα χρόνια. Και έχει να κάνει με τις δραματικές περικοπές στους οργανισμούς και στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας, και κοινωνικής φροντίδας, περικοπές που αποτελούν τη χαριστική βολή στο ήδη τραυματισμένο κράτος πρόνοιας. Έτσι, ο φόβος για το αύριο, το φάσμα της ανεργίας δοκιμάζουν τις αντοχές, με αποτέλεσμα την αύξηση των επισκέψεων στα ιατρεία των ψυχιατρείων.
Πολύ σωστά επισημαίνει ο Σύλλογος για την Ψυχική Υγεία Πάτρας, με αφορμή το τραγικό συμβάν, πως : «Ηθικός αυτουργός αυτής της κατάστασης είναι η ανικανότητα όλων των πολιτικών ηγεσιών διαχρονικά να συγκροτήσουν μια ξεκάθαρη πολιτική για τη ψυχική υγεία με συγκεκριμένους στόχους και προτεραιότητες, καθώς και τα συμφέροντα που αναδείχτηκαν τόσο από δημόσιους φορείς όσο και από ιδιωτικούς Μη Κερδοσκοπικούς φορείς Ψυχικής Υγείας στο διαγκωνισμό απορρόφησης του πακτωλού των ευρωπαϊκών κονδυλίων. Οι μόνοι που δεν ωφελήθηκαν απ’ όλα αυτά εκ του αποτελέσματος ήταν οι λήπτες υπηρεσιών ψυχικής υγείας και οι οικογένειές τους, που στο όνομά τους χτίστηκαν καριέρες και περιουσίες».
Είναι αλήθεια ότι η κρίση βρήκε την Ελλάδα απροετοίμαστη και χωρίς να έχει ολοκληρώσει την ψυχιατρική μεταρρύθμιση. Τα ψυχιατρεία, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα, δεν έκλεισαν, έμειναν μισάνοιχτα. Το Ψυχιατρικό της Τρίπολης, μπορεί να έκλεισε στα χαρτιά, όμως οι υπηρεσίες λάθρα βιώνουν, κουτσουρεμένες οικονομικά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ελλείψει πόρων, το νοσηλευτικό προσωπικό είναι ανεπαρκές με αποτέλεσμα γεγονότα σαν τον προχθεσινό να μην είναι μοναδικά αφού και στο παρελθόν, εδώ και δέκα χρόνια, είχε υπάρξει ανάλογο συμβάν, με αποτέλεσμα να καλείται αυτή τη στιγμή το ίδρυμα να πληρώσει 500 χιλ. ευρώ ως αποζημίωση σε ασθενή που ακρωτηριάστηκε στο χέρι από φωτιά. Η γενιά των επιστημόνων που με ενθουσιασμό ξεκίνησε να δουλεύει στο ίδρυμα δεν υπάρχει πια. Μέθοδοι αμφιβόλου ιατρικής αποτελεσματικότητας,, όπως η μηχανική καθήλωση, έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις θεραπευτικές μεθόδους. Και το αναφέρουμε γιατί όπως σημειώνει ο Στ. Στυλιανίδης, Αν καθ. Ψυχιατρικής, « η μηχανική καθήλωση (όπως και η απομόνωση) δεν είναι ιατρική πράξη. Όσο αυτό δεν υιοθετείται από την ψυχιατρική, η συνεχιζόμενη εφαρμογή αυτών των μέσων θα διαπερνά την κουλτούρα της, την σκέψη της και την πρακτική της, θα «μολύνει» τις θεραπευτικές επιδιώξεις, που ισχυρίζεται ότι έχει..».
Τέλος, ο διαγωνισμός για την υπό ανέγερση πτέρυγα της ψυχιατρικής κλινικής στο Παναρκαδικό νοσοκομείο καίτοι έχει αναδείξει εργολάβο, έχει βαλτώσει στα συρτάρια της Περιφέρειας, για άγνωστο λόγο. Η κατάσταση είναι απελπιστική. Η ψυχική υγεία εκπέμπει ΣΟΣ προς κάθε κατεύθυνση. Θα αδιαφορήσουμε; Ως πότε;
Καλοτάξιδος
Το γιατρό Κώστα Μπρούσαλη, που εγκατέλειψε τα εγκόσμια, θα θυμούνται πάντα όσοι ευτύχισαν να τον γνωρίσουν. Θα θυμούνται την ευψυχία και το ακμαίο φρόνημά του, την οξύτητα της κρίσης του, τη φλόγα του πάθους του και τη νηφαλιότητα του νου του. Την άκρα ανιδιοτέλεια, τη σταθερότητα με την οποία ακολούθησε σε όλη τη ζωή του τη δύσκολη πορεία που είχε χαράξει για τον εαυτό του, την άρνησή του να κάνει παραχωρήσεις. Ενσάρκωνε όλες τις αρετές που έδιναν άλλο, διαφορετικό, νόημα στη λέξη Αριστερά και που τον καθιστούσαν, τον ίδιο, το άλας της γης. Αυτόν αποχαιρετήσαμε χθες με θλίψη για το χαμό του και ευγνωμοσύνη για τις ιατρικές υπηρεσίες που μας προσέφερε αλλά και τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε όσοι συναναστραφήκαμε μαζί του. Καλό σου ταξίδι φίλε Κώστα.
Ερωτηματικά
Τα ερωτηματικά που προκάλεσε ο τραγικός θάνατος του ασθενή στο Ψυχιατρικό νοσοκομείο είναι ζωντανά και όλοι περιμένουν το αποτέλεσμα της ΕΔΕ που έχει διατάξει η 6η ΥΠΕ καθώς και το πόρισμα της Πυροσβεστικής υπηρεσίας. Από πλευράς Ιατρικού Συλλόγου ο Πρόεδρός του κ. Παπασταματάκης δήλωσε σχετικά με την ακινητοποίηση του ασθενούς ότι: «πρέπει να συντρέχουν πολύ σοβαροί λόγοι για έναν ψυχιατρικό ασθενή να οδηγείται στην απομόνωση και να δέχεται χεροπόδαρα. Στην Ευρώπη αυτή η πρακτική αποφεύγεται, θεωρείται μία κακή ιατρική τεχνική, αφού υπάρχουν άλλοι τρόποι για την καταστολή ενός διεγερτικού ασθενούς που σχετίζεται με την φαρμακευτική αγωγή. Δεν γνωρίζουμε τους λόγους που οδήγησαν στην καθήλωση, σίγουρα κάποιοι λόγοι θα υπήρχαν. Ο ΙΣΑ θα επέμβει και θα διερευνήσει τα αίτια από ιατρικής πλευράς. Θα αποδοθούν ευθύνες εκεί που πρέπει».
Η απάντηση
Αντίθετη γνώμη έχει ο διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας του Ψυχιατρικού νοσοκομείου κ. Μάριος Τυροβολάς, ο οποίος σε επιστολή του μεταξύ άλλων αναφέρει πως, παρότι η υπόθεση βρίσκεται στο στάδιο της προανάκρισης, και δεν μπορεί να πει πολλά, ωστόσο υπογραμμίζει ότι : «στο εγχειρίδιο επείγουσας ψυχιατρικής του Harvard υπάρχουν οδηγίες για το πώς περιορίζεται ένας ασθενής, άρα είναι ψέμα αυτό που μερικοί ισχυρίζονται ότι ο περιορισμός επί κλίνης έχει καταργηθεί, μάλιστα πρόσφατα μας εδόθησαν οδηγίες από το υπουργείο για τον περιορισμό με συγκεκριμένες οδηγίες που τηρούσαμε».
Και η… συμφωνία
Ανταπαντώντας ο κ . Παπασταματάκης στον κ. Τυροβολά μιλά για αδράνεια και για «έγκλημα» καθώς θα έπρεπε να «έχετε δέσει χειροπόδαρα τους εκπροσώπους της τρόικας που νομίζουν ότι μπορούν οι γιατροί νοσηλευτικό προσωπικό και τα νοσοκομεία να προσφέρουν υπηρεσίες υγείας με τα ψίχουλα που αφήνουν για την υγεία». Γι αυτό και θέτει επιτακτικά ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις. Όπως: «1)Πόσοι ενεργείς γιατροί υπηρετείτε στο ΨΝΤ; 2) Πόσους ασθενείς καλύπτετε; 3)πόσοι νοσηλευτές υπάρχουν; 4)Πού είναι ο Δ/ντης σας δύο χρόνια τώρα; 5) Γνωρίζει το ΕΚΕΠΥΥ και οι διοίκηση τις ελλείψεις από πότε και τι έχουν κάνει; 6) Κάνετε εξετάσεις υπό πολικό ψύχος οι γιατροί το προσωπικό οι ασθενείς κρυώνουν πόσες ώρες ανάβουν οι λέβητες; Ποιά είναι οι ποιότητα του φαγητού; Οι συνάδελφοι εφημερίας τι και από που τρώνε; Αν ήταν επαρκές το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό θα συνέβαινε αυτό το τραγικό γεγονός; Είχατε εγγράφως και εγκαίρως κρούσει τον κώδωνα κινδύνου ότι η αναλογία προσωπικού ασθενών θα οδηγούσε αργά η γρήγορα σε αυτά τα γεγονότα. Τι σας απάντησαν; Πιστεύω ακράδαντα ότι στη καθήλωση οδηγηθήκατε γιατί δεν είχατε άλλη λύση και κυρίως δεν υπήρχε προσωπικό για να μπορέσει να παρακολουθήσει 200 και πλέον ασθενείς; Η κλήση σας στον ΙΣΑ για διευκρινήσεις σκοπό έχει να αναδείξει αυτό το πρόβλημα.».
Ερωτήματα
Κατόπιν των ανωτέρω, η στήλη δεν έχει πολλά να προσθέσει, παρά μόνο να ερωτήσει απλά και ευθέως. Τηρήθηκε ή προβλεπόμενη από την νοσηλευτική πρακτική μέριμνα του ανά 15λεπτο ελέγχου του ασθενούς από τον εφημερεύοντα νοσηλευτή; Είχαν δοθεί από τον εφημερεύοντα γιατρό αυτές οι οδηγίες, ώστε να τηρείται ο έλεγχος πιστά; Σε τελευταία ανάλυση, υπήρχε εφημερεύων γιατρός τη στιγμή του ατυχήματος ώστε να επέμβει αποφασιστικά;
Χαμογελάτε
Τα ακόλουθο, όπως και άλλα, είναι από το βιβλίο ‘Disorder in the American Courts’, που έχουν ειπωθεί από ανθρώπους σε δικαστήρια- έχουν καταγραφεί κατά λέξη από δικαστικούς ρεπόρτερ στην Αμερική, οι οποίοι μετά βίας παρέμεναν σοβαροί την ώρα που γίνονταν οι ερωταποκρίσεις.
Δικαστικός: Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σας είπε ο άντρας σας εκείνο το πρωί;
Μάρτυρας: Είπε “Πού βρίσκομαι, Κάθριν;”
Δικαστικός: Και γιατί σας αναστάτωσε τόσο;
Μάρτυρας: Το όνομά μου είναι Σούζαν!
