Τον τελευταίο χρόνο, στο νοσοκομείο Μεταξά, ένα από τα μεγαλύτερα (και ελάχιστα για τις ανάγκες) ογκολογικά νοσοκομεία της χώρας, παρατηρούνται κατά μεγάλα διαστήματα σοβαρές ελλείψεις απαραίτητων για τη θεραπεία του καρκίνου φάρμακα και υλικά. Και ενώ η ευειδής διοικήτρια (άραγε με τι προσόντα και εμπειρία διοίκησης υγειονομικών μονάδων πήρε αυτή τη θέση;) παραμένει απασχολημένη με τις συγχωνεύσεις τμημάτων του νοσοκομείου, με το κλείσιμο κλινών δηλαδή, και ενώ οι ουρές των ασθενών που προσδοκούν τη σωτήρια χημειοθεραπεία μεγαλώνουν, η αγωνία των συγγενών και των γιατρών που παραδοσιακά εισπράττουν την δικαιολογημένη αγανάκτηση για όλα τα κενά του συστήματος χτυπάει κόκκινο…
Ιστορίες καθημερινής τρέλας και απελπισίας…
Δύο μόνο παραδείγματα:
Για μεγάλα χρονικά διαστήματα λείπει από το νοσοκομείο (και από όλη τη χώρα) το πάμφθηνο φάρμακο ετοποσίδη, άκρως απαραίτητο για τη θεραπεία του καρκίνου των όρχεων. Ο καρκίνος αυτός προσβάλλει νέους άνδρες και με την κατάλληλη αγωγή είναι πλήρως ιάσιμος. Με την καθυστέρηση της έναρξης της αγωγής έρχονται οι μεταστάσεις κυρία διοικήτρια…
Σε άλλες περιπτώσεις υπάρχει το φάρμακο αλλά δεν υπάρχει η (αξίας 40 ευρώ για θεραπεία ενός μήνα) συσκευή – αντλία για τη χορήγησή του. Οι συγγενείς εγκληματούν: βρίσκουν και αγοράζουν τις απαραίτητες συσκευές! Οι γιατροί εγκληματούν! Δίνουν γνωματεύσεις όπου πιστοποιείται η έλλειψη και η ανάγκη των αντλιών προκειμένου να μπορέσουν οι ασθενείς να πάρουν πίσω τα χρήματα από τον ΕΟΠΥΥ!
Η διοικήτρια τι κάνει; Μήπως ψάχνει απεγνωσμένα να βρει τα υλικά που λείπουν; Μήπως παραιτείται ομολογώντας την ανεπάρκειά της ή έστω την αδυναμία της δεδομένων και των μνημονιακών συνθηκών; Όχι! Συνεχίζει απερίσπαστη να ασχολείται με την υλοποίηση των συγχωνεύσεων…Επιπλέον αναλαμβάνει πρωτοβουλία. Φωνάζει τους γιατρούς των παθολογικών κλινικών και τους βρίζει! Ναι, καλά ακούσατε! Τους βρίζει με εκφράσεις καραγωγέα! Τους αποκαλεί «απατεώνες», «λαδιάρηδες», τους λέει ότι «στήνουν μαγαζάκια για παράνομο κέρδος» και τέλος, τους καλεί σε ΕΔΕ!
Προφανώς η κ. διοικήτρια – χωρίς προσόντα για τη θέση κομματική εγκάθετη, χωρίς την ελάχιστη έστω ανθρώπινη ευαισθησία απέναντι στον πάσχοντα, χωρίς σεβασμό απέναντι στη μάχη με το θάνατο που δίνουν καθημερινά οι γιατροί και οι νοσηλευτές, θεωρεί ότι διορίστηκε υπεύθυνη σχολαρχείου και όχι νοσηλευτικού ιδρύματος. Θεωρεί ότι αρκεί να σηκώσει το δάχτυλο βρίζοντας και να επικαλεστεί το αυταρχικό δικαίωμα που της δίνει ο νόμος, για να επιλύσει και τα καθημερινά προβλήματα λειτουργίας του νοσηλευτικού ιδρύματος στο οποίο (με τι προσόντα;) προίσταται.
Δυστυχώς για εσάς, ο καρκίνος δεν μπορεί να σας περιμένει κυρία διοικήτρια! Αφήστε τις υστερίες, τις μαγκιές και το βούρδουλα, και ασχοληθείτε και λίγο με τις ελλείψεις στο νοσοκομείο σας! Αν δεν μπορείτε, ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ! Και ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ ΟΛΟΥΣ, ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥΣ, ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ, ΑΣΘΕΝΕΙΣ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΑΣ!
