Tου Πασχου Μανδραβελη
Κάθε φορά που εκδίδεται το Δελτίο Τιμών Φαρμάκων γίνεται ένας μικρός χαμός. Ας το θεωρήσουμε λογικό: είναι πολλά τα λεφτά και πολλά τα συμφέροντα. Φαρμακοβιομηχανίες που πουλάνε θέσεις εργασίας στο πολιτικό σύστημα και υπερτιμολογούν τα εγχωρίως παραγόμενα γενόσημα· φαρμακοποιοί που πουλάνε το όραμα της προστατευμένης μικρής επιχειρηματικότητας· μεσάζοντες που πουλάνε το μεγαλύτερο όραμα του νεοελληνισμού, «να βρούμε ένα κονέ στο γκουβέρνο για να πιάσουμε την καλή».
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι φαρμακευτικές δαπάνες ήταν μία από τις μεγαλύτερες συνιστώσες της ελληνικής χρεοκοπίας. Η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη αυξήθηκε κατά 380% την τελευταία δεκαετία, φτάνοντας το 12% των εσόδων του κράτους! Σύμφωνα με τον κ. Ηλία Μόσιαλο, ο κρατικός προϋπολογισμός από 930 εκατομμύρια που πλήρωνε το 2000 στα τέσσερα μεγάλα Ταμεία (ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΑΕΕ, ΟΠΑΔ), έφτασε να δίνει 4,5 δισ. ευρώ το 2009! Αν αυτό το κονδύλι απλώς διπλασιαζόταν, το κράτος θα εξοικονομούσε την περασμένη δεκαετία 25 δισ., ποσό που είναι δύο φορές τα σκληρά μέτρα τα οποία ακόμη διαπραγματευόμαστε.
Την περασμένη Παρασκευή εκδόθηκε το νέο (και πολυαναμενόμενο) Δελτίο Τιμών Φαρμάκων. Ηταν να εκδοθεί αρχικώς τον Αύγουστο. Μετατέθηκε σύμφωνα με τις δηλώσεις του αναπληρωτή Υγείας κ. Μάριου Σαλμά (24.8.2012) για «μέχρι στις 15 Σεπτεμβρίου». Η καθυστέρηση μέχρι τις 19 Οκτωβρίου μάς κάνει να πιστεύουμε ότι οι πιέσεις που δέχεται το υπουργείο γι’ αυτή τη χοάνη του κρατικού χρήματος μάλλον είναι μεγάλες.
Για το Δελτίο, που εκδόθηκε τελικώς την Παρασκευή, υπήρξαν πολλές ενστάσεις από τις φαρμακευτικές εταιρείες. Επισήμαναν λάθη μαζί με τη συγκεκαλυμμένη απειλή για απόσυρση 300-350 προϊόντων τους από την αγορά. Δεν μπορούμε να κρίνουμε ποια είναι τα πραγματικά λάθη και ποια είναι «λάθη» που χρησιμοποιούνται προς πίεση στην κυβέρνηση. Ομως: από το νέο δελτίο προκύπτει ότι μια επιταγή της «μισητής τρόικας» άρχισε σχεδόν να εφαρμόζεται. Είναι η εφαρμογή του σουηδικού μοντέλου, που είχε πρωτοπαρουσιάσει στην «Καθημερινή» (26.9.2010) ο κ. Στέφανος Μάνος. Το κέρδος για τα φθηνά φάρμακα ορίζεται ποσοστιαία στη χονδρική τιμή, αλλά για τα ακριβά σκευάσματα προστίθεται απλώς ένα συγκεκριμένο ποσό. Οπως έγραφε τότε ο κ. Μάνος, «ο Σουηδός φαρμακοποιός κάθε φορά που διαθέτει Somatuline κερδίζει 15,53 ευρώ, ενώ ο Ελληνας συνάδελφός του κερδίζει 435,24 ευρώ». Τώρα, σύμφωνα με το «καταραμένο Μνημόνιο», θεσμοθετήθηκε πλαφόν 30 ευρώ στο κέρδος. Ομως, παρατηρητικός φίλος της στήλης διαπίστωσε ότι στο νέο δελτίο τιμών «ξεχάστηκαν» 320 φάρμακα που εμφανίζουν κέρδος 30,02 – 64,64 ευρώ. Είναι προφανές γιατί η τρόικα έφτασε να ζητεί λεπτομέρειες (ονόματα και διευθύνσεις) για κάθε μεταρρύθμιση που υποσχόμαστε. Εχουμε ξεχασιάρηδες υπουργούς.
Υπάρχουν και 10.235 φάρμακα που έχουν περιθώριο μικρότερο από 30 ευρώ. Γι’ αυτά τηρούνται δύο κανόνες. Για τα περισσότερα ισχύει ο κανόνας ότι το περιθώριο του φαρμακοποιού παραμένει περίπου εκεί που ήταν, δηλαδή 32,32% στη χονδρική τιμή. Για άλλα -λιγότερα- το περιθώριο περιορίστηκε στο 16%.
Η αλήθεια είναι ότι με δυσκολίες, πιέσεις και κουτοπονηριές το Μνημόνιο εφαρμόζεται και εξοικονομεί εκατομμύρια στον κρατικό κορβανά. Αρκεί να μην ξεχνιούνται οι υπουργοί…
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_23/10/2012_466987