Ο Υπουργός Υγείας, κ. Ανδρέας Θ. Λυκουρέντζος, έδωσε σήμερα συνέντευξη στην πρωινή εκμπομπή «Ενημέρωση στη ΝΕΤ».
Σε ερώτημα για τις εφημερίες ο κ. Υπουργός είπε ότι «Δεν είναι θέμα οικονομικό, είναι δυστυχώς και διαδικαστικό. Γιατί τους τρεις προηγούμενους μήνες της προεκλογικής εκστρατείας δεν τηρήθηκαν οι ποσοστώσεις των εφημεριών στα Νοσοκομεία, έχουμε μια υπέρβαση της δαπάνης και σήμερα προσπαθούμε για τις δεδουλευμένες εφημερίες, να μην ζημιωθούν οι ιατροί.
Αντιλαμβάνεστε ότι αυτό είναι μια δύσκολη εσωτερική διαπραγμάτευση στην Κυβέρνηση, γιατί το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έχει κάνει τον προγραμματισμό με όσα ψηφίστηκαν το Μάρτιο μήνα στη Βουλή. Ευελπιστούμε ότι θα φτάσουμε σύντομα σε αποτέλεσμα, αλλά από την άλλη πλευρά υπάρχει ένα θέμα περιορισμού της δαπάνης των εφημεριών. Θα μου πείτε «δεν θα υπάρχουν εφημερίες στα Νοσοκομεία»; Κάθε άλλο. Θα γίνει εξορθολογισμός στη λειτουργία των εφημεριών».
Αναφορά υπήρξε και στη φαρμακευτική δαπάνη, όπου ο κ. Λυκουρέντζος δήλωσε ότι «η φαρμακευτική δαπάνη το 2005 ήταν 2,87 δισεκατομμύρια ευρώ για ένα έτος στη χώρα και το 2009 έφτασε τα 5,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Σήμερα λοιπόν έχουμε συμφωνήσει να επιστρέψουμε στα επίπεδα του 2005 στο 2,88 δις ευρώ. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; 240 εκατομμύρια ευρώ το μήνα για φάρμακο», προσθέτοντας ότι «αλόγιστη φαρμακευτική δαπάνη δε σημαίνει καλύτερη περίθαλψη. Αντιθέτως κάθε ευρώ πρέπει να πιάνει τόπο. Κι εδώ είναι διάφορα τα οποία από άλλα κέντρα και κύκλους επιχειρούνται, διότι για κάποιους επιτηδείους ο χώρος της υγείας ήταν χώρος πλουτισμού».
Όσο για το φημολογούμενο πλαφόν των 1.500 ευρώ στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ο κ. Υπουργός για μια ακόμη φορά επεσήμανε ότι «Αυτή η πρόταση δεν έχει τεθεί στη συζήτηση που κάνουμε, έχει ακουστεί, πιο πολύ την άκουσα από τους δημοσιογράφους παρά μου ετέθη επισήμως», ενώ η συνέντευξη ολοκληρώθηκε με την παρατήρηση του κ. Λυκουρέντζου πως «Κατηγορηθήκαμε ότι «είμαστε στην Κυβέρνηση λογιστές κι ότι μας ενδιαφέρουν οι αριθμοί κι όχι οι άνθρωποι». Μας ενδιαφέρει, όμως, ο άνθρωπος, οι υπηρεσίες υγείας, η φροντίδα της Πολιτείας, βεβαίως με διαχείριση ορθολογική.
Θέλω όμως να πω κάτι, το οποίο το αισθάνομαι από την καταγωγή μου από την Αρκαδία. Εγώ ξέρω ότι κάθε νοικοκύρης στο σπίτι του είναι καλός λογιστής, φροντίζει ο καλός νοικοκύρης να τα βγάζει πέρα χωρίς να χρωστάει ή αν χρωστάει, να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του. Δηλαδή θέλουμε μια Κυβέρνηση που θα νοικοκυρέψει τα πράγματα ή που θα αφήσει να εξελιχθούμε προς την πορεία της καταστροφής μέσα από τα υπέρογκα χρέη; Εγώ προτιμώ τον καλό νοικοκύρη, τον καλό λογιστή και στην οικογένεια και στην Κυβέρνηση και στην Πολιτεία».
