Έλληνες έως 45 ετών περίπου είναι στην πλειοψηφία τους όσοι απευθύνονται στο Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Καλαμάτας, το οποίο λειτουργεί εδώ και ένα μήνα σε χώρο του παλιού νοσοκομείου με εθελοντές, και δέχεται ανθρώπους οποιασδήποτε εθνικότητας που δεν έχουν καμία ασφάλιση. Ανάμεσα στους επισκέπτες του, άνθρωποι που μέχρι πριν από ένα ή δύο χρόνια τα κατάφερναν με τις υποχρεώσεις τους, αλλά σήμερα δεν έχουν ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Οικογένειες όπου κανένας από τους δύο γονείς δεν εργάζεται πια, με αποτέλεσμα να μην έχουν ασφάλιση και να μην μπορούν να κάνουν ούτε εμβόλια στα παιδιά τους.
Συναισθηματική στήριξη
«Έρχεται η μητέρα και σου λέει “τόσο καιρό δούλευα και εγώ και ο άντρας μου, είχαμε την ασφάλισή μας. Τώρα δεν μπορούμε να φροντίσουμε ούτε τα παιδιά μας”» παρατηρεί η εθελόντρια Φένια Εξακουστίδου, κοινωνική λειτουργός, ενώ προσθέτει: «Μια μητέρα μου είπε: “Έχω έναν αριστούχο μαθητή στη Β΄ Λυκείου, του χρόνου δίνει Πανελλήνιες. Τι θα κάνω; Δεν μπορώ να δώσω στο παιδί μου ό,τι έδωσα στο πρώτο, που είναι ήδη φοιτητής”. Οι άνθρωποι είναι σε απόγνωση. Και υπάρχουν φορές που με δυσκολία κρατάνε τα μάτια τους. Μέχρι πριν από ένα χρόνο είχαν μια ασφάλιση από το 2009 ή το 2010, κάπως τα έβγαζαν πέρα. Τώρα πια το πρόβλημα αυξάνεται και, δυστυχώς, έχει αρχίσει να φαίνεται και στην Καλαμάτα, πέρα από τα μεγάλα αστικά κέντρα».
Εκτός από το ιατροφαρμακευτικό κομμάτι, οι εθελοντές του Κοινωνικού Ιατρείου επιχειρούν να στηρίξουν τους ανθρώπους και συναισθηματικά ή κοινωνικά. «Τους αντιμετωπίζουμε πάντα με αξιοπρέπεια και διάθεση για βοήθεια. Τους λέμε ότι δε φταίνε οι ίδιοι γι’ αυτό που τους συνέβη, αλλά ότι πρόκειται για μια γενικότερη κατάσταση, την οποία θα αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί με αλληλεγγύη, βοηθώντας ο ένας τον άλλον, για να παραμείνουμε όρθιοι. Υπάρχουν και περιπτώσεις που προσπαθούμε να τους ευαισθητοποιήσουμε σε θέματα, όπως το να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Δηλαδή, μπορεί να δουλεύουν σε έναν εργοδότη και να μην τους βάζει ένσημα, άρα να μην έχουν ασφάλιση».
Όσοι έχουν περάσει μέχρι τώρα από το Κοινωνικό Ιατρείο, είχαν ανάγκη από οδοντίατρο, παθολόγο, ψυχολόγο κ.λπ. «Ευτυχώς, έχουμε ένα δίκτυο εθελοντών, οι οποίοι από την αρχή είχαν δηλώσει ότι ενδιαφέρονται να βοηθήσουν, όμως φαίνεται ότι πρέπει να κάνουμε και νέες επικοινωνίες, για να προστεθούν και άλλοι άνθρωποι πιο εξειδικευμένοι. Υπάρχουν, επίσης, εθελοντές που έρχονται και ρωτούν αν θέλουμε να καθαρίσουν, να βάψουν, να κάνουν τεχνικές δουλειές. Ό,τι έχει γίνει μέχρι τώρα είναι με προσφορές εθελοντών. Υπάρχουν άνθρωποι που διέθεσαν 1.000 ευρώ, 800, 500, εκτός από τα είδη. Είναι εταιρείες της πόλης, το ΤΕΙ, τα παιδιά της ομάδας του ΚΕΘΕΑ που δούλεψαν πάρα πολύ, και πολλοί άλλοι» σημειώνει η κα Εξακουστίδου.
Εν τω μεταξύ, επειδή το Ιατρείο απευθύνεται και σε κάθε αλλοδαπό που είναι ανασφάλιστος, πρόκειται να κυκλοφορήσει ένα ενημερωτικό φυλλάδιο σε διάφορες γλώσσες, όπως αλβανικά, αραβικά, αγγλικά κ.λπ., ενώ ήδη έχει τυπωθεί σχετική αφίσα.
Άνθρωποι που έμειναν άνεργοι
Η νεφρολόγος Γεωργία Κοκορομύτη συμμετέχει ως εθελόντρια από το ξεκίνημα του Κοινωνικού Ιατρείου: «Η ειδικότητά μου αφορά ευρέως την παθολογία, επομένως μπορούμε να παρακολουθήσουμε και παθολογικά έναν άρρωστο. Βλέπουμε περιστατικά πάσης φύσεως, που θα πήγαιναν σε ένα Κέντρο Υγείας, στα Εξωτερικά του Νοσοκομείου ή στα Επείγοντα. Μερικά από αυτά χρήζουν άμεσης φροντίδας, κάποια είναι παραμελημένα. Όλα τα περιστατικά θέλουν να τα μελετήσεις λίγο. Όταν χρειάζεται, στέλνουμε τους ασθενείς και σε άλλους εθελοντές που έχουν ιατρεία έξω, όπου τους παρακολουθούν. Εάν χρειαστούν μικροβιολογικές εξετάσεις, υπάρχουν επίσης εθελοντές μικροβιολόγοι που τις κάνουν στους ανθρώπους και μας τις στέλνουν. Σήμερα, για παράδειγμα, χρειαστήκαμε καρδιολόγο για μια εκτίμηση και ο ασθενής πήγε στο ιατρείο του».
Όσο για τους ανθρώπους που απευθύνονται στο Κοινωνικό Ιατρείο: «Είναι από παιδάκια μέχρι 85 ετών. Θα έλεγα, όμως, πολλοί νέοι. Οι περισσότεροι. Δηλαδή, μέχρι 40 – 45 ετών. Άνθρωποι που έχουν μείνει άνεργοι κ.λπ. Συνήθως έρχονται και δεύτερη και τρίτη φορά» μας λέει η κα Κοκορομύτη: «Βέβαια, τα κοινωνικά αγαθά έχουν να κάνουν με πολιτικές αποφάσεις και πρέπει να παρέχονται. Δεν υποκαθιστούμε κάτι εμείς, δεν έχουμε τη δύναμη να το κάνουμε, ούτε είναι σωστό σαν ιδέα. Θα πρέπει, επίσης, ο πολίτης να ξέρει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του και να τα διεκδικεί».
Όσο για το αν μέχρι τώρα έχουν βρεθεί στο Κοινωνικό Ιατρείο άνθρωποι με μεταδοτικά νοσήματα, η κα Κοκορομύτη επισημαίνει: «Συνήθως αυτά αφορούν ομάδες που ζουν σε πολύ άσχημες συνθήκες, οι οποίες δεν έχουν ενημέρωση από πουθενά, δεν ξέρουν ότι υπάρχει το Κοινωνικό Ιατρείο. Ο άνθρωπος που ζει στο δρόμο, δε θα ενημερωθεί, εκτός και αν του το πει κάποιος. Προς το παρόν, εξετάζουμε περιστατικά που συμβαίνουν στον οποιοδήποτε, αλλά που έχουν παραμεληθεί φοβερά, λόγω αδυναμίας κάποιου να πάει στο γιατρό, να πληρώσει φάρμακα ή να κάνει εξετάσεις».
Δεν είχε για εμβόλιο
Από την αρχή της λειτουργίας του Ιατρείου βρίσκεται σε αυτό ως εθελοντής και ο Γιώργος Θεοδωρόπουλος, συνταξιούχος υπάλληλος τραπέζης: «Βοηθάω όπου μπορώ, σε ό,τι χρειάζεται. Το Κοινωνικό Ιατρείο είναι κάτι απαραίτητο, αν και δεν έχει μαθευτεί ακόμη ότι υπάρχει. Σιγά σιγά, ο ένας με τον άλλον, θα κυκλοφορήσει και οι άνθρωποι θα μας εμπιστευθούν και θα έρθουν».
Ένα από τα περιστατικά που έχει κάνει εντύπωση στον κ. Θεοδωρόπουλο ήταν κυρία η οποία βρέθηκε στο Κοινωνικό Ιατρείο, «ζητώντας να κάνει εμβόλιο στο 7 μηνών παιδάκι της, στο οποίο δεν είχε κάνει εμβόλια, γιατί δεν είχε πληρώσει τη συνεισφορά της στον ΟΓΑ. Εμείς ακόμα είμαστε στα σπάργανα και δεν μπορούμε να αναλάβουμε και τα εμβόλια, τα οποία είναι μάλιστα ακριβά».
Σχετικά με αυτό, η κα Εξακουστίδου παρατηρεί ότι ήδη υπήρξε επικοινωνία με κάποιες εταιρείες, από τις οποίες έχει ζητηθεί να προσφέρουν εμβόλια. «Είμαστε σε αναμονή. Επίσης, εάν κάποια στιγμή από τις συνδρομές των μελών μας, γιατί υπάρχει δίκτυο φίλων, μπορέσουμε, ενδεχομένως η πρώτη προτεραιότητα να είναι η προμήθεια εμβολίων».
Όσον αφορά γενικότερα στην προσφορά φαρμάκων για το Κοινωνικό Ιατρείο, τα πρώτης ανάγκης είναι αντιφλεγμονώδη, αντιβιώσεις, καρδιολογικά, αντιδιαβητικά κ.ά. Όποιος ενδιαφέρεται να προσφέρει, μπορεί να απευθυνθεί στο Κοινωνικό Ιατρείο, τηλ. 27210 89840.
Πρόγραμμα
Αυτές τις μέρες το πρόγραμμα του Κοινωνικού Ιατρείου έχει ως εξής:
Παθολογικό: Δευτέρα – Τετάρτη – Παρασκευή: 9.00 – 13.00. Δευτέρα: 16.00 – 18.00. Τρίτη: 14.00 – 17.00.
Παιδιατρικό: Τετάρτη: 17.30 – 19.30. Παρασκευή: 9.00 – 10.30.
Υπέρηχοι: Τετάρτη 17.00 – 20.00.
Της Μαρίας Νίκα
http://www.tharrosnews.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=37183&Itemid=32
