Ανάμεικτα συμπεράσματα σχετικά με τη στάση των Ελλήνων απέναντι στα
γενόσημα καταγράφει πρόσφατη έρευνα, την οποία διενήργησαν από κοινού
η TNS Icap και η BaaS. Η έρευνα είχε ως έναυσμα τις συζητήσεις για το θέμα
των Γενοσήμων φαρμάκων στην Ελλάδα, το οποίο πυροδότησε πολλές
συζητήσεις με αντικρουόμενες απόψεις που επικοινωνήθηκαν από όλα τα μέσα,
«παραδοσιακά» και μη. Η TNS Icap και η BaaS διερεύνησαν τις απόψεις του κοινού
(μέσω τηλεφωνικής έρευνας) όσον αφορά σε συγκεκριμένες παραμέτρους και
παράλληλα κατέγραψαν ποιο ήταν το κλίμα στα social media. Όσον αφορά την
τηλεφωνική έρευνα, η πλειοψηφία των Ελλήνων δηλώνουν επιφυλακτικοί ως
προς τα γενόσημα, καθώς 6 στους 10 δηλώσαν ότι θα προβληματίζονταν ιδιαίτερα
αν ο γιατρός τους συνταγογραφουσε γενόσημα φάρμακα. Είναι ενδιαφέρον να
σημειωθεί ότι ακόμα και ανάμεσα σε όσους δήλωσαν ότι γνωρίζουν τι είναι τα
γενόσημα, ο 1 στους 2 (51%) θα προβληματιζόταν ιδιαίτερα αν ο γιατρός του
συνταγογραφούσε κάποιο γενόσημο φάρμακο.
Μια ενδιαφέρουσα παράμετρος που χαρακτηρίζει το θέμα είναι η άγνοια μίας
μεγάλης μερίδας κοινού. Ενδεικτικό είναι το ότι ακόμα και σε αυτά τα θέματα που
συζητήθηκαν ευρέως, ένα σημαντικό ποσοστό των ερωτώμενων (που κυμαίνεται
από 34% μέχρι 45%) δήλωσε ότι δεν γνώριζε ή δεν είχε άποψη. Εναντίον της
έλευσης των γενοσήμων φαρμάκων, ειδικά από τις λεγόμενες «τριτοκοσμικές»
χώρες τάσσεται η πλειοψηφία των αναφορών στα κοινωνικά μέσα. Οι χρήστες του
διαδικτύου εμφανίζονται πολωμένοι.
Πολλές αναφορές εκφράζουν θετική ή αρνητική άποψη ή ακόμα και τα δύο (σε
μια προσπάθεια να «ζυγιστεί» σωστά το θέμα). Οι κύριοι λόγοι που οδηγούν σε
αρνητισμό σχετικά με τα γενόσημα είναι:
Η επικοινωνία από την κυβέρνηση και τους πολιτικούς, η οποία κατά τη γνώμη των
χρηστών, δίνει έμφαση στη μείωση των ιατρικών δαπανών σε βάρος της υγείας.
Η επικοινωνία από τον ΕΟΦ και «εσωτερικές πηγές» που αναφέρουν ότι ο ΕΟΦ δεν
έχει τη δυνατότητα να διενεργήσει έλεγχο στα «τριτοκοσμικά» γενόσημα.
Η «επιθετική» επικοινωνιακή τακτική ιατρικών συλλόγων για την προάσπιση της
ποιότητας των ιατρικών υπηρεσιών, αλλά και η στάση των φαρμακοποιών, οι
οποίοι φαίνονται να προτιμούν τα ελληνικά γενόσημα, αλλά αντιτάσσονται στην
εισαγωγή γενοσήμων από «τριτοκοσμικές» χώρες. Η άποψη ότι με την εισαγωγή
γενοσήμων από «τριτοκοσμικές» χώρες, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία θα χάσει
σημαντικό μερίδιο της αγοράς και, συνεπώς, θα χαθούν και άλλες θέσεις εργασίας.
Η καχυποψία απέναντι στην πολιτική του Μνημονίου, η οποία οδηγεί ακόμα και σε
ακραίες απόψεις περί συστηματικής προσπάθειας αφανισμού του ελληνικού λαού
