Σήμερα στην εποχή της οικονομικής, πολιτικής αλλά και πολιτιστικής
κρίσης γίνονται πια πασιφανή τα τεράστια και χρόνια προβλήματα που έχουν
συσσωρευθεί στον τομέα της υγείας, της ασφάλισης και της περίθαλψης των πολιτών
της χώρας.
Σε αυτή τη κρίση το σύστημα υγείας έχει καίριο ρόλο . Για τον κάθε πολίτη
καλείται να σταθεί ανάχωμα απέναντι στον κίνδυνο της αρρώστιας και την απειλή
της προσωπικής ή οικογενειακής κατάρρευσης που μπορεί να προκληθεί από τη
σοβαρή ασθένεια. Για την κοινωνία καλείται να αποτελέσει φραγμό στη διάλυση της
κοινωνικής συνοχής που τροφοδοτείται από τις ανισότητες και το έλλειμμα
αλληλεγγύης για τα μεγάλα συμβάντα της ζωής, όπως η αρρώστια και ο θάνατος.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η χώρα χρειάζεται ένα ανθρώπινο, αποτελεσματικό
και δίκαιο σύστημα υγείας.
Ενώ όμως χρειάζονται θαρραλέες τομές εξυγίανσης και εξορθολογισμού στο
όλο σύστημα υγείας, η πολιτική των κυβερνήσεων των δύο τελευταίων ετών
επικεντρώνεται μονοσήμαντα σε ασκήσεις «τυφλών» περικοπών. Κατηγορούν
μόνιμα τους εργαζόμενους στο χώρο της υγείας για συντεχνιακού τύπου αντιλήψεις
αλλά οι ίδιοι παραδίδουν την υγεία μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων σε μεγάλα
επιχειρηματικά συμφέροντα.
Από την άλληπλευρά όμως, ενώ απαιτείται να αναδειχθούν τα μεγάλα
ζητήματα της υγείας του πληθυσμού της χώρας, του μοντέλου οργάνωσης της
περίθαλψης και του τρόπου άσκησης της ιατρικής στην Ελλάδα, τα συλλογικά
όργανα των γιατρών, επικεντρώνονται στα μικρά, στα δευτερεύοντα, στα
πολιτικάντικα, υπονομεύοντας το κύρος του ιατρικού σώματος στα μάτια της
κοινωνίας.
Στον ιατρικό κόσμο της χώρας μας αξίζουν συλλογικά όργανα που
προτάσσουν τα σημαντικά και τα κρίσιμα ζητήματα, με επιστημονικό κύρος, με
σοβαρότητα, με υπευθυνότητα απέναντι στην κοινωνία και το ιατρικό σώμα. Εμείς, οι
γιατροί που συγκροτήσαμε την ΙΑΣΥ, είμαστε αποφασισμένοι να εργαστούμε προς
την κατεύθυνση αυτή.
Γενικές θέσεις
● Στρατηγικός στόχος μας είναι η προάσπιση του δημόσιου συστήματος υγείας που
θα συνεπικουρείται από τον ιδιωτικό τομέα με σαφείς κανόνες, με στόχο την
εξασφάλιση ίσων ευκαιριών πρόσβασης όλων των πολιτών στις υπηρεσίες υγείας.
● Η ενοποίηση των κλάδων υγείας των μεγάλων ασφαλιστικών οργανισμών αποτελεί
θεσμική κατάκτηση μεγάλης εμβέλειας. Επί δεκαετίες αυτό αποτελούσε
διακηρυγμένο στόχο όλων των προοδευτικών δυνάμεων της χώρας. Ωστόσο, η
έλλειψη επαρκούς σχεδιασμού, η ασάφεια στον τρόπο ρύθμισης σημαντικών
ζητημάτων και η ανυπαρξία προβλέψεωνγια την αλλαγή του μοντέλου άσκησης
πρωτοβάθμιας ιατρικής κινδυνεύουν να υπονομεύσουν αυτό το δυνητικά σημαντικό
εγχείρημα.
Το ζητούμενο δεν είναι μόνο η οργανωτική ενοποίηση, αλλά και εφαρμογή της
“φιλοσοφίας” της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας: εξασφάλιση από το δημόσιο
σύστημα υγείας προς τους πολίτες του «γιατρού τους», στο πλαίσιο ευρύτερης
ομάδας υγείας που στελεχώνεται επιπλέον από νοσηλευτές/τριες,
φυσιοθεραπευτές/τριες, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς και άλλες ειδικότητες.
Για συνθετική αντιμετώπιση των ζητημάτων υγείας, για υπέρβαση της ασυνέχειας
στη φροντίδα και του κατακερματισμού ανάμεσα σε υπηρεσίες και ειδικοτήτες, για
συνδυασμό πρόληψης, διάγνωσης, θεραπείας και αποκατάστασης, για ανατροπή του
μοντέλου υπερβολικής κατανάλωσης ιατρικών υπηρεσιών, διαγνωστικών εξετάσεων
και φαρμάκων. Πρέπει, επίσης, να οργανωθεί η κάλυψη των αναγκών οδοντιατρικής
φροντίδας του πληθυσμού από το δημόσιο σύστημα υγείας.
● Τα τελευταία 30 χρόνια, ο ιδιωτικός τομέας υγείας αναπτύχθηκε αλματωδώς στην
Ελλάδα εξαιτίας και των ανεπαρκειών του δημόσιου συστήματος. Η ανάπτυξη αυτή
συχνά έγινε εις βάρος των ασφαλιστικών οργανισμών και του δημόσιου τομέα. Αυτό
δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Ούτε η ανεξέλεγκτη και υπερκαταναλωτική ιατρική
που πολλές φορές ασκεί
