Αγαπητοί συνάδελφοι,
στο πρόσφατο παρελθόν ο Ελληνικός Λαός, σχεδόν στο σύνολό του,
υποβλήθηκε στις σαδιστικές θωπείες αγάπης και κοινωνικής ευαισθησίας, μιας
συντεχνιακής και με κρατικιστική νοοτροπία ομάδας, που κατ` ευφημισμό
αυτοαποκαλούνται πολιτικοί.
Με περισσή μαεστρία εξέφρασαν και εκφράζουν την φιλοπατρία τους
με καταιγισμό καταστροφικών νομοθετημάτων, εγκυκλίων και υπουργικών
αποφάσεων, κατακρεουργώντας την συνοχή της κοινωνίας μας,
δημιουργώντας τις στρατιές των άνεργων φτωχοδιαβόλων, των υπό απόλυση
απεγνωσμένων και των υπό μετανάστευση απελπισμένων.
Στην λαίλαπα της πατριωτικής τους ευαισθησίας συμπεριλήφθηκαν,
βέβαια, και οι δομές της υγείας – δημόσιας και ιδιωτικής – καθώς και εκείνες
της κοινωνικής πρόνοιας.
Με πρόσχημα την ενοποίηση των τομέων υγείας των ασφαλιστικών
ταμείων, η ηγεσία των υπουργείων εργασίας (ανεργίας) και υγείας,
πλαισιωμένη από στρατιές σοφών παρατρεχάμενων συμβούλων και
εκτελεστικών οργάνων, δημιούργησε έναν ενιαίο ασφαλιστικό φορέα υγείας,
το λειτουργικό πλαίσιο του οποίου μοιάζει περισσότερο με πλοίο φάντασμα,
που αρμενίζει ανεξέλεγκτα στην τρικυμισμένη θάλασσα της κοινωνικής
δυστυχίας.
Γιατί οι πολιτικές του πρόσφατου παρελθόντος, αλλά και του παρόντος,
μόνο δυστυχία και διάλυση προκάλεσαν, με τον ΕΟΠΥΥ να αποτελεί την
χαριστική βολή σε μια κοινωνία που βρίσκεται υπό διωγμό.
Το λειτουργικό πλαίσιο του ΕΟΠΥΥ, αποτελεί το Δούρειο Ίππο διάλυσης
των δομών της πρωτοβάθμιας υγείας, αφού η εφαρμογή του υποβαθμίζει
άμεσα την ποιότητα και την ποσότητα των παρεχομένων υπηρεσιών προς τον
ασφαλισμένο και ταυτόχρονα απαξιώνει τον γιατρό, ως πάροχο αυτών των
υπηρεσιών.
Παράλληλα, η εξαγγελία περί ανοίγματος των «κλειστών»
επαγγελμάτων, με την εφαρμογή του ΕΟΠΥΥ, δημιουργεί μια σημαντική για το
ιατρικό σώμα παραδοξότητα, δεδομένων και των οικονομικών συνθηκών που
βιώνει ο μέσος Έλληνας: κλείνει το δικαίωμα άσκησης της ιατρικής για τους
φυσικούς λειτουργούς της (γιατροί), ενώ το ανοίγει στις ορέξεις των
επιχειρηματιών υγείας, που στο εξής θα λυμαίνονται την υγεία του κοσμάκη
κατά το συμφέρον.
Φυσικά, η εξέλιξη αυτή οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ιατρική
ανεργία, ή στην καλύτερη περίπτωση στην υποαπασχόληση, η οποία θα
επεκταθεί στο μεγαλύτερο μέρος του ιατρικού σώματος, αναγκάζοντας τους
γιατρούς να μεταναστεύσουν ή να επιζητήσουν άλλους τρόπους κάλυψης των
βιοποριστικών τους αναγκών.
Η παραχώρηση του αυτονόητου δικαιώματος της ηλεκτρονικής
συνταγογράφησης σε όλους, με πλείστους περιορισμούς και κουτσουρέματα,
αν και πανηγυρίσθηκε διθυραμβικά ως κατάκτηση από κάποιους, αποτελεί
παραπειστική μέθοδο κατευνασμού της μαχητικότητας του ιατρικού σώματος,
αφού στην ουσία δεν παρέχει κανένα όφελος, ενώ ανά πάσα στιγμή μπορεί να
ανασταλει.
Ο ΙΣΚ, παρακινεί όλους τους ιατρικούς συλλόγους και τα μέλη
τους, να υποστηρίξουν ένα διεκδικητικό πλαίσιο που θα εξασφαλίζει
την επαγγελματική και προσωπική αξιοπρέπεια του γιατρού και
παράλληλα θα προσφέρει ποιοτικές υπηρεσίες πρωτοβάθμιας υγείας
στο σύνολο της κοινωνίας.
Με γνώμονα τα παραπάνω, προτείνουμε:
1. διαχωρισμό της πρωτοβάθμιας από την δευτοροβάθμια υγεία
με παράλληλη διασφάλιση της λειτουργικής τους
διασύνδεσης.
2. δυνατότητα σύμπραξης δημόσιου (Κ.Υ. και δομές Ι.Κ.Α, κτλ)
και ιδιωτικού τομέα (ελεύθεροι επαγγελματίες) στο χώρο της
πρωτοβάθμιας περίθαλψης, βάσει των γεωγραφικών,
επιδημιολογικών και πληθυσμιακών αναγκών.
3. αναίρεση της εγκυκλίου που επιτρέπει την πλανωδιακή
άσκηση της ιατρικής και την δημιουργία παραρτημάτων
ιδιωτικών κλινικών και διαγνωστικών κέντρων
4. κατάργηση των προνομίων και των προνομιούχων στην
άσκηση της ιατρικής επιστήμης, με τον καθορισμό
αντικειμενικών κανόνων που θα την διέπουν.
5. καθορισμός εξορθολογισμένης κοστολόγησης των ιατρικών
πράξεων, των παρακλινικών εξετάσεων και των φαρμάκων,
μετά από διαπραγμάτευση στη βάση αντικειμενικών
κριτηρίων και δυνατοτήτων της οικονομίας.
6. δικαίωμα στον ασφαλισμένο να επιλέγει γιατρό της
εμπιστοσύνης του, ανεξάρτητα από το αν είναι ή όχι
συμβεβλημένος με τον ΕΟΠΥΥ.
7. η αμοιβή του γιατρού, θα γίνεται άμεσα από τον
ασφαλισμένο, ενώ ο γιατρός υποχρεούται στην έκδοση
δελτίου παροχής υπηρεσιών, το οποίο θα εξοφλείται άμεσα
στον ασφαλισμένο από το ταμείο του, στο προκαθορισμένο
από τη διαπραγμάτευση ύψος.
8. για τους γιατρούς που επιλέγουν να εργασθούν σε ιδιωτικά
θεραπευτήρια, να υπάρξει υποχρεωτικά Συλλογική Σύμβαση
εργασίας, την οποία θα διαπραγματευθεί ο ΠΙΣ, ενώ η
σύμβαση εργασίας του γιατρού με το ιδιωτικό θεραπευτήριο
θα προσυπογράφεται από τους κατά τόπους ιατρικούς
συλλόγους.
9. για τους χρονίως πάσχοντες, υποχρεωτική τρίμηνη
συνταγογράφηση, με εφάπαξ εκτέλεση της συνταγής τους.
10. κατάργηση της αρνητικής λίστας και της λίστας μη
συνταγογραφούμενων φαρμάκων, που υποχρεώνουν τον
ασφαλισμένο να διπλοκαταβάλλει την ασφαλιστική του
εισφορά.
11. δημιουργία ελεγκτικών μηχανισμών, στελεχωμένων με
εξειδικευμένο προσωπικό, που θα λειτουργούν βάσει
προκαθορισμένων αντικειμενικών κριτηρίων παραβατι-
κότητας (θεραπευτικά και διαγνωστικά πρωτόκολα).
12. αναβάθμιση της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και
παραπεμπτικογραφίας, με δυνατότητα 24ωρης απρόσκοπτης
πρόσβασης και ολική κατάργηση των συνταγολογίων.
13. αυστηροποίηση των κανόνων ιατρικής δεοντολογίας,
καθώς και των ποινών για την παραβατική συμπεριφορά, που
πέρα από το ασφαλιστικό ταμείο θα επιβάλλονται και από
τους ιατρικούς συλλόγους.
Ο ΙΣΚ, θεωρεί ότι αυτό το πλαίσιο λειτουργίας είναι εκείνο που «ανοίγει»
την άσκηση της ιατρικής ως βιοποριστικό μέσο, διασφαλίζοντας αφενός την
ποιότητα των πρωτοβάθμιων υπηρεσιών υγείας και αφετέρου την
επιστημονική και προσωπική αξιοπρέπεια του ιατρικού σώματος.
Παράλληλα, καθιστά την άσκηση της ιατρικής ανταγωνιστική, με την
εφαρμογή κανόνων που όλοι πρέπει να σέβονται, ενώ αποδίδει στην
πολιτεία τον ρόλο του αντικειμενικού ρυθμιστή και ελεγκτή του συστήματος
της πρωτοβάθμιας υγείας.
Έως ότου βρεθούν ευήκοα ώτα, αξιόπιστα και με πραγματική διάθεση
διαπραγμάτευσης, καλούμε όλους τους συναδέλφους να αντισταθούν στην
εκβιαστική προσπάθεια διασυρμού της ιατρικής επιστήμης και των
λειτουργών της, διατηρώντας την αξιοπρέπεια τους και διεκδικώντας και την
αξιοπρέπεια των ασθενών τους.
Άλλωστε, η πολιτικο – κομματική συντεχνία με τις πολιτικές της θα μας
οδηγήσει ούτως ή άλλως στην πείνα, την αυτοεξορία και την αυτολύπηση.
Ας επιλέξουμε, τουλάχιστον την πείνα διατηρώντας τον αυτοσεβασμό
μας και την κοινωνική μας αξιοπρέπεια.
Για το ΔΣ
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Βασίλειος Βασιλακόπουλος Αγάπιος Γαβριηλίδης
